DİYALEKTİK MATERYALİZM

DİYALEKTİK MATERYALİZM

Diyalektik Materyalizm’in ne anlama geldiğini açıklamaya çalışarak, hemen konuya giriyorum. İnsan yaşlandıkça ruhen daha da aceleci oluyor diye düşünebilirsiniz ama ben burada yazarken bazen kendimi eğitim semineri veriyormuş gibi hissediyorum. Ukalalığımı bağışlayabileceklere şimdiden teşekkür ederim.

Diyalektik sözcüğün ilk kullanıldığı çağlar, eski çağlar. O dönemlerde bu sözcük konuşma ve tartışma sanatı anlamında kullanılmış.

Ben de bu felsefenin ana hatlarını aynı yöntemle öğrenmiştim.

Daha sonra sırasıyla
-Kavramları sınıflama sanatı
-Yükselen düşünce hareketi
vs.vs..anlamlarında kullanılmış.
Günümüzde ise bu kavram etki karşılığı ya da karşılıklı ilişkilerin kavramlaşması anlamında kullanılmakta.

Görüldüğü gibi diyalektik sözcüğünün anlamı bile çağlar boyunca, onun yasalarından biri olan “her şey değişir”i doğrularcasına değişmiş.

Diyalektik bu anlamı ile bir yöntemler bütünüdür. Yöntemin ne olduğunu kabaca hatırlatmak isterim. Bir bilimsel araştırmada izlenilen yolun ve oluşturulan düşünsel girişimin, çalışmanın bütününe yöntem denilir. Haklısınız, bu tanıma birazcık ekleme yaptım, aklımın yettiğince.

Ancak, diğer yandan diyalektik, bir bilimdir de..Bunu neden savunduğumuzu topik hareketli olursa açıklayacağım.

Sonuç itibariyle diyalektik ile bilim arasında karşılıklı bir etkileşim ve ilişkiler söz konusu.

Diyalektik Materyalizmi ilk okuduğumda onu kendi zihnimde Doğa Diyalektiği ve Toplumsal Diyalektik diye ikiye ayırmıştım. Sonradan gördüm ki, ben bunu daha reşit olmadan yapmıştım ama hemen herkes bu konuda böyle düşünmekte. Oysa böyle düşünmek diyalektiğin yasalarına ters. Hem diyalektik yöntemi savunacaksınız, hem de onu parçalayıp, böleceksiniz.

Zaten Doğa ve Toplumsal diyalektik yöntemi ile yazılmış makaleleri dikkatli bir okuyucu olarak okursanız, şunu görüyorsunuz ki doğa ve toplum birbirini bütünleyen, birbiriyle diyalektik ilişkiler içinde olan unsurlar.

Eh..hayli dağıtmış olarak bu konuyu şimdilik burada sonlandırayım. Devamında materyalizme değineceğim.

Materyalizm sözcüğüne geçmeden önce felsefenin bu konudaki geçmişine bakalım derim.

Toplumlar, sınıflara bölünüp yavaş yavaş kendi düşün hayatlarını oluşturmaya başladıklarında felsefe bir sisteme oturmaya başladı.

O dönemlerden itibaren de filozafları ikiye ayıran bir sorun tartışılagelmiştir.

Bu sorun şudur.

Madde mi ruhu, bilinci oluşturmuştur?
Ruh ve bilinç mi maddeyi oluşturmuştur?


İşte o günlerde maddenin ruhu, bilinci oluşturduğunu savunanlara materyalist; ruhun maddeyi oluşturduğunu savunanlara da idealist denilmiştir.

Materyalizmin böyle bir temeli var. Yani materyalizme göre ruhun, düşüncenin oluşması için öncelikle maddeye ihtiyaç var. En basite indirgeyerek söylemek isterim ki bizlerin düşenebilmesi için beynimize ihtiyacımız var.

Şimdi bu örnek, gerçekten de çok basit. Aslında savunulan şey genelleme yaparsak eğer maddi dünyanın bilinci oluşturduğudur.

Ruh maddeyi oluşturur diye savunanlar ise daha sonra hızlarını alamamışlar, dış dünyayı oluşturan her şeyin aslında bizler hayal ettiğimiz için var olduğunu savunmuşlardır.