GIDA PATENTLERİ VE GDO'LAR

Önce iki örnekle başlamak istiyorum.




* 1960'lı yıllarda bir yaprak pastı hastalığı ABD'nin kuzey batısında büyük zararlara yol açmış ve ülkemizden götürülen yabani bir buğday çeşidinin Amerikan buğdayı ile melezleştirilmesinden sonra bu hastalığın yayınlanması önlenmişti.
Araştırmacılar, bu yabani buğdayın bir çok hastalığa daha dayanıklı olduğunu gözlemlemişlerdi.

*1970 yılında ABD'de mısır tarlalarında pas hastalığının yayılması sonucu ABD, 2 milyar dolar zarar etmişti. Yapılan araştırmalarda Meksika'da bulunan bir yerel mısır çeşidinde bu hastalığa dayanıklı genler keşfedilerek, yine melezleme yoluyla bu genler diğer mısıra aktarılmış ve bir sonraki yılın ürünü bu şekilde kurtarılmıştı.

Bu iki örneği anlattım çünkü uzunca bir süredir çokuluslu biyoteknoloji firmaları işte bu yolla genetiği ile oynamış oldukları ve melezleme yolu ile elde ettikleri ürünlerin patentlerini alıyorlar.

Patentleri alınan gıdalardan 2004 yılına ait birkaç örnek şöyle.

Çokuluslu şirketler

Mısırda 68, (68 tür elde edilmiş)
Patateste 17
Soyada 25
Buğdayda ise 22 patent almışlar.

1999 yılının Aralık ayında bir biyoteknoloji firması olan Monsanto kendi ülkesindeki 475 çiftçiye kendilerine ait patent içeren tohumları ürettikleri, sakladıkları ve yeniden ektikleri için dava açtı.

Hindistan ile ilgili de böyle bir örnek var. Hindistan tarım konusunda önemli bilimsel buluşlara imza atmış bir ülkedir. Hindistan'ın bu anlamdaki çalışmaları tarımda kimyasal maddelerin kullanımının azaltılması ve tarımın doğal koşullarda üretilmesine hizmet etmektedir.

Bu yönde yaptıkları çalışmalar başarılı olmuş ve ürünleri ABD'nin ürünlerine rakip olarak pazarda yerini bulmaktayken;

Bir ABD firması Hindistan'da tespihağacı olarak bilinen bir ağaçtan böcek öldürücü bir maddeyi ayırarak patentlemiş ve kendi ürünleriyle rekabet ettiği için Hindistan'ın bu bitkiyi böcek öldürücü olarak kullanmalarını engellemeye başlamıştır.

<BLOCKQUOTE id=8e70cc46>Konunun başına dönersek eğer;

Genetik Mühendisliği 21.yüzyılın teknolojisi olarak kabul edilmekte.

Ana hatları ile bu teknoloji bir canlıya, başka bir canlıdan gen aktarılması;

Ya da bir canlının genetik yapısına dışarıdan müdahele etmek demek.

Bu teknolojinin kullanılmasıyla dünyadaki açlığını azalacağını savunan bazı şirketler var. Sanki şirketlerin derdi bu imiş gibi.
Oysa, daha işin çok başındayken dahi aynı şirketlerin uygulamalarında kaygılarının dünyadaki açlık sorunun çözümü değil; dünyadaki tohum, gıda, tıbbi ürünler ve çeşitli besin sektörlerini kontrol altına almak ve aslında amacın da bu alanda tekelleşmek olduğu görüldü.

</BLOCKQUOTE>

Birazcık geçmişe zaman yolculuğu yaparak, kapitalizmin tarım sektörünü nasıl ele geçirdiğine bakalım.

Bizlerin de en iyi bildiği aktörlerden IMF'nin nasıl çalıştığını bilirsiniz. Kredi verdiği ülkenin ekonomisini temsil ettiği çok uluslu şirketlerin keyfine göre yönlendirir.

Diyelim ki IMF, bir ülkeye kredi verdi ve onun artık eski ürettiği tahıl üretiminden vazgeçmesini, artık domates yetiştirmesinin ülke ekonomisine daha yararlı olacağı düşüncesini o ülkenin siyasilerini de satın alarak hayata geçirdi.

O ülke de kendisine pekala yeten tarım üretiminden vazgeçti ve domates ekmeye başladı.

Durun..durun..o kadar da kolay değil bu iş.

Önce barajlar yapılması lazım, sulama için. Bunun için de borç almanız gerekecek.

Zamanla ödediğiniz borç katlana katlana büyüyecek. Ödeme zamanı geldiğinde de ülkenin gayri safi milli hasılasının üstüne dahi geçecek.
Sonuç olarak o ülkenin halkı, geçen süreçte daha da yoksullaşacak.

Elbette bu süreç içerisinde domates yetiştiriciliğinde kullanılacak kimyasal gübrelerin emperyalist çok uluslu şirketlerden de alınmasının zorunlu olduğunu da atlamayalım.