Köroğlu Şiirleri

KIRAT DEMİŞ CÜMLENİZİN BAŞIYIM

Kırat demiş cümlenizin başıyım
Elde gezdirirler gönül kuşuyum
Dar günlerde baş kurtaran kişiyim
Üstüme bir yiğit bindikten geri
Al demiş ki ne düştünüz kastıma
Donatırlar beni aslan postuna
Kapıcılar başı biner üstüme
Beyler divanına vardıktan geri
Yağız demiş hepinize nazırım
Alayların üst yanında gezerim
Bir girişte üç taburu bozarım
Yiğit kılıcını çaldıktan geri
Kula demiş anamızdan donumuz
Aslımızdan çatal olur dilimiz
Dar günlerde hep dirilir ölümüz
Köroğlum üstümde durduktan geri

KIRAT'IN (İNCE UZUN BOYLU)

İnce uzun boylu kalem kulaklı
Terazi tabanlı göğsü yelekli
Bir geyik misali hatun bilekli
Kalkana benziyor döşü Kırat'ın
Dizgini toplasam yerler yırtılır
Kuyruğu sallasa sağrı örtülür
Kırat'ın önünden can mı kurtulur
Göğsü benek benek benli Kırat'ın
Yokuşa yukarı keklik sekişli
İnişe aşağı tavşan büküşlü
Düşmanı görünce şahin bakışlı
Kuğuya benziyor boynu Kırat'ın
Kırat'ımı sekişinden bilmişler
Şu gelen de Köroğlu'dur demişler
Muhanetler hep ününü duymuşlar
Cihana yayıldı ünü Kırat'ın

KİMİSİ PINAR BAŞINDA

Kimisi pınar başında
Kimisi yolun dışında
Al giyen on beş yaşında
İlle mavili mavili
Kimisi dağlarda gezer
Kimisi incisin dizer
Al giyen bağrımı ezer
İlle mavili mavili
Kimisi odun devşirir
Kimisi kahve pişirir
Al giyen aklım şaşırır
İlle mavili mavili
Köroğlu'm der ki n'olacak
Takdir yerini bulacak
Mavilim kaldı alacak
İlle mavili mavili

KIR-ATIM MEYDAN YERİNDE

Kır-atım meydan yerinde
Gezer horlayı horlayı...
Bir kötü az bin kavgadan
Kaçar zorlayı zorlayı...
Kır-ata yakışır bunlar
Yiğit giyer demir donlar.
Ak gövdeden ala kanlar
Akar şorlayı şorlayı...
Köroğlu der al kanları
Yere serer çok canları
Eğri kılıç düşmanları
Kırar parlayı parlayı

KARLI DAĞLARIN ARDINDAN

Karlı dağların ardından
Yel olup estiğin var mı
Tek başına bu çöllerde
Ordular bastığın var mı
Kargıyı ucundan salla
Düşman deme eyvallah
Her taraftan üç beş kelle
Terkiden astığın var mı
Köroğlu söyle sanından
Kuş uçurmaz divanından
Avuçla düşman kanından
Doldurup içtiğin var mı

HEY GİDİNİN OĞLU

Mevla'm seni bana verse,
Derim hey gidinin oğlu.
Arşa direk direk oldu,
Zarım hey gidinin oğlu.
Beni önünde assınlar,
Emret kellemi kessinler,
Derim aşkına yüzsünler,
Verem, hey gidinin oğlu.
Canım, sen bir adil hansın.
Han oğlusun hem hansın.
Yalancı dünyada sensin,
Varım, hey gidinin oğlu
Köroğlu, gidişin Acem.
Ne günüm belli, ne gecem.
Hem halifemsin, hem hocam.
Pirimsin hey gidinin oğlu.

HOYLU'M

Bağdat'a sefer edenler,
Hoylu'm nic'oldu gelmedi?
Turna teline gidenler,
Hoylu'm nic'oldu gelmedi?
Bagdat'a sefer eyledim,
Hoylu'm da kaldi gelmedi.
Acem ile ceng eyledim,
Hoylu'm da kaldı gelmedi.
Düğünü bozup gidenler,
Badeyi süzüp gidenler,
Acem ile ceng edenler,
Hoylu'm nic'oldu gelmedi.
N'olsam koç Köroğlu n'olsam,
Hoylu'yu düşümde görsem,
N'olaydı da ben de ölsem?
Hoylu'm da kaldı gelmedi

Canlara selamlar...