Kitap Okumak

...bin kez okunan bir kitap, bin ayrı kitaptır.hayal gücü sınırsız bir okur,kısa ve öz tutulmuş anlatımları bile bazen yazarın düşündüğünden daha açık görebilir (yazarlar da aslında bu tür genişletilmiş okumalara bel bağlamışlardır) .çekingen,ahlaki önyargılara sahip,darkafalı bir okur ise acımasızca anlatılmış bütün ayrıntıları,sahip olduğu ahlaksal önyargıların süzgecinden geçirerek atlaya atlaya okuyacaktır.böylece ortaya yazar-okur ilişkisinin temel fenomeni olan öznel izlenimlerin garip bir tashihi çıkar.ancak bu fenomen tıpkı Truva atına benzer,içindeki yazar buradan okurun ruhuna sızar.sonuç okurun da ikinci bir yazar haline dönüşmeye zorlanmasıdır.bir kitap okumanın bir film seyretmekten daha zor ve yorucu olduğu şeklindeki görüş de işte buradan kaynaklanır.film,genelde tamamen edilgen olarak tüketilir: 'seyirci koltuğuna kurulur,makinist de makaraları harekete geçirir...'

A. Tarkovsky


"kitap okumak, bir azınlık eylemidir.herkes kitap okumaz; hoşuna gitmez, canı sıkılır...ama öte yandan, yazarları mutlu edebilecek kadar okur da var dünyada.fakat uğraşılsa, insanlar okumayı bırakmaz. Türkiye’de niçin az kitap okunuyor?çünkü okur yazar sayısı da az.bu ülkenin büyük bir kısmı, politika olarak kitap düşmanı.ne kadar kitap varsa yakıyorlar, ne kadar yazar varsa hapsediyorlar! "

Yaşar Kemal

“Okumak her zaman azınlık içindi, her zaman da öyle olacak. Herkesten okuma arzusunda olmasını istemeyeceğiz”
Jose Saramago

Bir kitap, içimizdeki donmuş denize indirilmiş bir baltadır. — Franz Kafka

Eğer okuduğumuz bir kitap bizi kafamıza vurulan bir darbe gibi sarsmıyorsa, niye okumaya zahmet edelim ki? — Franz Kafka

-yüzyılımızın en kuvvetli silahı artık ne tank,ne tüfek,ne makimalı tüfek,ne siyasi iktidar ne de sermayedir.tüm bunların sindiremediği,tersine onların hepsini sindiren KİTAP"tır...

-bir insana kitap sattığınız zaman,ona yalnızca kağıt,mürekkep,zamk ve cilt satmış olmazsınız.o insana bir hayat satmış olursunuz.

-okumak insana olgunluk,konuşmak canlılık,yazmakta açıklık verir.(Bacon)

-kitapları iki kümeye ayırmak mümkündür.
1-günün kitapları
2-tüm zamanların kitapları.(Ruskin)

Hiçbir işim olmasaydı, yazar da olmasaydım, tek işim kitap okumak olsaydı, hayatımı kitap okuyarak kazansaydım, bunun için maaş bağlasalardı bana ve elime çok iyi para geçseydi,
yanı sıra hiçbir yükümlülüğüm olmasaydı, yalnızca canımın çektiği kitapları, merak ettiğim yazarları, ilgilendiğim konularda yazılanları okusaydım,
günümün büyük bölümü yazmakla, ya da "yazar okuması" diye adlandırabileceğim, yazmakta olduğum şeyle ilgili kimi kaynak kitapları okumakla geçiyor; bu tür okumalar her zaman keyif verici olmadığı gibi, zevk almasam da sürdürmek zorunda kalıyorum; tabii bunlar da olmasa, paşa gönlümün istemediği hiçbir şeyi yapmak zorunda kalmasam,
"Mesleğinizi seviyor musunuz?" diye soran gazetecileri, "Aa, tabii, çok çok seviyorum, dünyaya bin kere gelecek olsam gene aynı işi yapmak isterdim," diye yanıtlasam,
beni her yıl düzenlenen dünyanın belli başlı bütün kitap fuarlarına gönderseler, böylelikle her çıkan yeni kitabı görsem,
dünyanın büyük kentlerinin bütün eski kitapçılarını, yüzyıllık sahaflarını gezsem, sevdiğim yazarların ilk baskılarını toplasam,
en eski, en değerli el yazmalarını incelemem için dikkatime sunsalar,
kitap yapımında kullanılan bütün kâğıt çeşitlerini görsem, dokunsam,
kitap kapakları, tasarımları yapan grafikerlerin uluslararası oturumlarına gözlemci olarak katılsam,
dünyanın belli başlı en büyük kitabevlerinden, en kenarda kıyıda kalmış, küçük ama özel yayınevlerine kadar bütün önemli kuruluşlar beni yeni dönem programları konusunda bilgilendirseler,
en uzak, en küçük ülkelerin yayıncılık hayatından da, yeni yazarlarından da anında haberdar olabileceğim bir iletişim ağı kurulsa,
kitapların birçoğunu kendi yazıldıkları dilde okuyacak kadar çok dil bilsem, joyce'u ingilizcesinden, genet'yi fransızcasından, dostoyevski'yi rusçasından, marquez'i ispanyolcasından, brecht'i almancasından, eco'yu italyancasından, pessoa'yı portekizcesinden, mişima'yı japoncasından okuyabilsem, fena mı olur?
Sofokles, İbsen, Horatius, Hayyam, Farabi, Shakespeare, Tagore, Knut Hamsun, Mahabbarata, Avesta, Nibelungen, Nietzsche, Kierkegaard, Tarjei Vesaas, İbni Haldun, Molière, Danilo Kiş, Borges, Konfüçyüs, Çiçero, Tolstoy, bütün bunları kendi dillerinde, dönemlerinin dillerinde okuyabilsem,
Commedia dell'arte oyunları, binbir gece masallarının arapçası, incilin aramicesi, ipek kâğıtlara yazılan on birinci yüzyıl haikuları, süryanca dualar, sümer yazıtları, çivi yazısı, mühürlerde ve paralarda gömülü bütün sözcükler, lahitlerde ve alınlıklardaki saklı sözler, afrika maskelerinin gizli ve kutsal işaretleri, simli el yazmaları, ceylan derisine yazılmış kitaplar, pehlevice masallar, mayaların gün işaretleri, azteklerin simgeleri, hepsi hepsi gözlerimin önünde sırlarını bir bir açsalar,
hitit kraliçesi puduhepa'nın rüyalarını yazdırdığı kil tabletleri okuyabilsem, medce türkü söyleyebilsem, kelt dilinde şiirler, aşk ve rüzgâr sözcükleri bilsem, uygurca rüya görsem, latince ilahiler okusam, platon'un mağarasında gölgelere karışsam, arjantin tangolarının argosunu bilsem, çingenelerin yüzyılların yollarına bıraktıkları sözcükleri derlesem, aristo'nun komedya'sını bulsam, bütün büyücülerin unuttuğu sihirli kelimeleri ben hatırlasam,
onca yıl dünyanın onca yerinden toplayıp biriktirdiğim bütün el yazmalarından, en yeni kalın ciltli güzel kitaplara varana dek hepsini raflarına dizdiğim bir ilkçağ tapınağına benzeyen kitaplığımın serin, küçük, yeşil avlusunda sonsuz uykuma yatsam, ardımdan insanlar, ne güzel mesleği vardı deseler, yazık, okuyacak ne çok kitabı kaldı geride.

murathan mungan